►► Lees het volledige interview met Tom Lanoye in de nieuwe Stadskroniek.
Het stadsmagazine valt deze week in de brievenbussen in heel Sint-Niklaas en is vanaf vrijdag ook verkrijgbaar in de voornaamste stadsgebouwen.
Toeters! Slingers! Tom Lanoye is deze zomer 65 geworden. De stad vierde de geliefde schrijver met een hernieuwde versie van de literaire wandeling 'Sprakeloos in de buurt' en een geweldig feestje in de stadsschouwburg. De kaap van de 65 blijkt meteen ook het ideale moment om die ene opvallende uitspraak over zijn geboortestad naar de prullenmand te keilen. "Ik trek mezelf nu met terugwerkende kracht aan de oren!", vertelt Lanoye in de nieuwe Stadskroniek.
Hoewel niemand een schrijver met pensioen kan sturen, blijft die specifieke cijfercombinatie ook voor een gevierd auteur een bittere pil. "Liever 35 dan 65. Maar een goed feest kan veel leed verzachten. En ik blijf gewoon verder doen, hoewel ik mijn man eigenlijk beloofd heb om het iets kalmer aan te doen", gniffelt Lanoye.
Pechstrook
Van boekhandel 't Oneindige Verhaal, het theatertje in het SteM tot twee bollen met slagroom bij Crèmerie François of een dagschotel bij neef Bram in kasteel Walburg: liefde te over voor zijn geboortestad, maar is dat altijd zo geweest? "Ik weet het! Ooit noemde ik Sint-Niklaas de culturele pechstrook tussen Antwerpen en Gent. De Sint-Niklazenaar blinkt doorgaans uit in zelfkritiek, maar toch, ik trek mezelf nu met terugwerkende kracht aan de oren", lacht Lanoye. "Ik was jong en wilde provoceren. Vandaag kan ik alleen maar met lof gooien!"
