Negatieve wilsverklaring
Met een negatieve wilsverklaring kan je aangeven dat je - wanneer je niet meer wilsbekwaam bent - geen levensreddende behandelingen meer wil, enkel nog comfortbehandelingen.
Negatieve wilsverklaring opstellen
Je kan een modeldocument van de negatieve wilsverklaring vinden op de website van LEIF (LevensEinde InformatieForum).
Het opstellen van de negatieve wilsverklaring gebeurt best in aanwezigheid van een arts. Zo is er geen discussie over je wilsbekwaamheid.
In tegenstelling tot de wilsverklaring inzake euthanasie moeten er geen getuigen optreden bij de negatieve wilsverklaring. Je kan wel een vertegenwoordiger aanduiden die voor je rechten opkomt, als je dat zelf niet meer kan.
Je bewaart de negatieve wilsverklaring zelf en geeft één exemplaar aan je vertrouwenspersoon en aan je behandelende (huis)arts voor in je patiëntendossier.
Negatieve wilsverklaring herzien
Deze wilsverklaring blijft onbeperkt geldig, tenzij je ze herroept.
Met een negatieve wilsverklaring kan je vastleggen welke onderzoeken of behandelingen je niet meer wenst wanneer je het zelf niet meer kan vragen (wilsonbekwaamheid), bijvoorbeeld bij coma, dementie, verwardheid of een hersentumor.
Je kan zo bijvoorbeeld kunstmatig toedienen van voeding en vocht, reanimatie, kunstmatige beademing, antibiotica, een CT-scan of een NMR-onderzoek weigeren.
Men noemt dit ‘negatief’, omdat je behandelingen en onderzoeken afwijst. Artsen zijn wettelijk verplicht dit te respecteren.
Hier vind je de vergelijking tussen een actueel verzoek tot euthanasie, een voorafgaande verklaring inzake euthanasie en een negatieve wilsverklaring.